Tuesday, December 23, 2014

मनसोक्त रडायचं ? मग वाचा एकदा ....

       मित्रांनो ,फेसबुक वरचे आमचे मित्र अमितराज अहिरे यांनी लिहलेली एक छोटी कथा खास तुमच्यासाठी देत आहे.फेसबुकवर `अहिराणी भाषिक `या नावाने ते परिचित आहेत.त्यांनी लिहिलेल्या या कथेतील शब्दांची ताकद पहा ,दगडालाही पाझर फोडणारी आहे.मला जेव्हा मनसोक्त रडायचं असत ,तेव्हा मी हि कथा पुन्हा पुन्हा वाचत असतो.तुम्हालाही मनसोक्त रडायचं असेल तर जरूर वाचा आणि फुटू द्या आपल्या अश्रूंचा बांध .
''फरहाना '' ,,
घरकाम करणारी बाई ,,एकदम तल्लख कडक ,,सकाळ ते संध्याकाळ कामच काम ,,कामावर मिळणारे उरलेले अन्न ,,तिच्या पैशाची बचत करून जाते ,,
नवरा ''फहीम''मोटार सायकल फिटर ,,अट्टल दारुडा ,,
ती कष्टाने संसार ओढीत चाललीय ,,छोटी महक आता मोठी झालीय ,,बारावी नापास झालीय ,,पण इतके शिकलीय हेही काही कमी नाही तिच्यासाठी ,,तिचा निका जमलाय,, कामाची लगबग चालू आहे ,,फरहाना ने चार घरं जास्त धरलीयेत ,,''शादिमे कुचच कम गिरने नहीं होना'' असा तिचा खयाल आहे ,,
,
छोटा अयाज आता तसा दहावीला गेलाय पण त्याची फरहाना ला चिंता नाहीय अब्बाच्या सोबत राहून तो बर्या पैकी काम शिकलाय ,,इंजिन डाऊन करतो परत फीट करतो ,,मोटार सायकल म्हणजे खेळ आहे आता त्याच्या साठी ,,गाड्या फिरवणे त्याला खूप आवडते ,,चार पाच किलोमीटर शिवाय त्याची ट्रायल पूर्ण होत नाही ,,
''इसके कने मत देते जाव गाडी ''ती फहीम ला बजावत असते ,,
,
''तू टेन्सन नको लेवू वं ,,मेरा पोर्या हैं वो ,,भाददूर हैं '' तो वर दटावत असतो ,,
,
महक चा निका जवळ आलाय ,,पत्रिका छापल्या आहेत ,,आसपासच्या गावात वाटायच्या आहेत ,,
''इतवार के रोज छुटी काडो अन पिंपलनेरकी खाला को देके आव''
फहीम म्हणतो,'' हाहा जाऊंगा ,,तू फिकर नको करू ''
,
रविवार उजाडतो ,,फहीम सकाळीच पिऊन टाईट ,,पत्रिका पोचवणे गरजेचे असते ,'',तो म्हणतो टेन्सन नको लेऊ मै जाता ,,''
, तिचा जीव कालवतो,, ''पेयेल के नांद मे मत जाव ,,आज जानेका मालूम था कायको झक मारके रख्खी ,,आब्बी रेहेन दो कल जाव ''
,
,
अयाज सारे ऐकत होता ,,त्याने हळूच गुपचूप पत्रिका काढल्या ,,प्लास्टिकच्या पिशवीत टाकल्या ,,ग्यारेज ची चावी घेतली ,,एक रिपेअर झालेली होंडा काढून निघाला ,,जोरात ,,
संध्याकाळ झालीय ,,फरहाना अयाज ची वाट पाहतेय ,''किदर तरफडां क्या मालूम ,,सुभोसे कूच खायेल बी नहीं ''
''महक तेरेकू कूच बोलके गया क्या गे ??''
''नही वं अम्मी मेरकू ,,नहीं कूच बोला ''
,
,
रात्री नऊला पोलिसांची गाडी आणि अयाजची ''बातमी''...
,
फरहाना सुन्न ,,हरलेली ,,फहीम उद्ध्वस्त ,,महक छिन्नविछिन्न,,
,
मातम ,,
,
गली मोहल्ला जमलेला ,,कफन मध्ये लपेटलेला ,,छोटा अयाज ,,
आयाबाया फरहाना ला सांगताय, ''आखरीबार उसका चेहरा तो देख ले,,एक बाई म्हणते अरे ओ कपडा हटा रे ''
,
सुन्न शांत झालेली फरहाना जोरात हंबरडा फोडते ,,'' कपडा मत हटाव ,चेहरा मत दिखाव ,,नहीं तो मेरको यकीन हो जायेगा कि ओ मर गया हैं ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,''

2 comments:

Vijay Shendge said...

हेमंतजी, आपण जी आशा दाखवलीत त्यामुळे कथा वाचली. पण हि तर नेहमीचीच स्टोरी. मी अत्यंत भावनाप्रधान आहे. कथा वाचताना, सिनेमे पहाताना डोळ्यात नेहमीच पाणी येते. असे असले तरी ग्रामीण हिंदीचा लहेजा उत्तम आहे.

अनिकेत भांदककर said...

अप्रतिम मांडणी,
अगदी हृदयाला भिडली.

कथा न झालेल्या जुलाबाची

 नाशिक जिल्ह्यातील देवळा येथील जिल्हा परिषद विद्यानिकेतन शाळेच्या स्थापनेला यंदा ५० वर्ष (सुवर्णमहोत्सव) पूर्ण होत असून त्यानिमित्त माजी विद...