२ जी ,३ जी नाही तर आक्ख अवकाश ज्यांच्या बापाची वडिलोपार्जित मालमत्ता आहे ते पक्षी आज आहेत तरी कुठे ?
........ जीवाच्या आकांताने लपून बसलेत ते उंच अशा इमारतींच्या आडोश्याला आणि पाहताहेत भीतीयुक्त नजरेने त्यांच्या मालमत्तेत अतिक्रमण करीत असलेल्या त्या रंगीबेरिंगी पतंगांचे ........कानठळ्या बसवणाऱ्या डी जे च्या आवाजाने गाळण उडते आहे त्या पाखरांची ........गाळण ?? नव्हे थिजलीच ती पंख..........थोडस धाडस करून ढुंकून बघताहेत बाहेर .........आणि अचानक उठलेल्या गई बोला रे च्या आरोळ्यांनी एकच कोलाहल माजला त्या आडोशाला ...........आणि मग वाट फुटेल तिकडे उडत राहिली ती चिमणी पाखर .......थोडी अनुभवी होती ती लपली आडोशाला पटकन ...........चिल्लीपिल्ली मात्र उडाली आकाशात जीव वाचवण्यासाठी .........त्यातलीच काही अडकली मांज्या नावाच्या फाशीच्या दोरात .........फडफडता आहेत अजूनही जीव वाचवण्यासाठी .........असहाय्यपणे .......काही स्वर्गस्थ झालीत ...........निमिषार्धात ........डी.जे.च्या कर्णकर्कश आवाजात कुठलाही ३ जी ४ जी स्पेक्ट्रम कामात येत नाही त्यांचा चिवचिवाट घरच्यांपर्यंत पोहचवण्यासाठी .........काही परतली घरट्याकडे सुखरूप .................लहानग्यांच्या पोटात उठलेला आगडोंब कसा विझवावा याची चिंता सतावते आहे मोठ्यांना ..............सकाळपासून पाण्याच्या थेंबाला वंचित झालीत सगळी पाखर ....आता अंधाराची वाट पहाणे एवढेच आहे हातात ...... ........वडीलधारी पक्षी हताशपणे समजूत घालताहेत लहानग्यांची ......अरे आता तुम्ही तरी जाऊ नका बाहेर .........त्या कसायांची शिकार व्हायला ........ आजचा दिवस येथेच काढू ...........उद्या होईल सगळ व्यवस्थित ......उद्या याच फासात अडकतील त्यांचेच सगेसोयरे ...ज्यांनी विणला हा नायलॉन मांज्याचा फास ........आणि मग रडतील दुसर्याला शिव्या देत ........देतील दोष दुसर्याला .......आपले कर्म झाकून ..............पुढच्या संक्रांतीपर्यंत !!!
........ जीवाच्या आकांताने लपून बसलेत ते उंच अशा इमारतींच्या आडोश्याला आणि पाहताहेत भीतीयुक्त नजरेने त्यांच्या मालमत्तेत अतिक्रमण करीत असलेल्या त्या रंगीबेरिंगी पतंगांचे ........कानठळ्या बसवणाऱ्या डी जे च्या आवाजाने गाळण उडते आहे त्या पाखरांची ........गाळण ?? नव्हे थिजलीच ती पंख..........थोडस धाडस करून ढुंकून बघताहेत बाहेर .........आणि अचानक उठलेल्या गई बोला रे च्या आरोळ्यांनी एकच कोलाहल माजला त्या आडोशाला ...........आणि मग वाट फुटेल तिकडे उडत राहिली ती चिमणी पाखर .......थोडी अनुभवी होती ती लपली आडोशाला पटकन ...........चिल्लीपिल्ली मात्र उडाली आकाशात जीव वाचवण्यासाठी .........त्यातलीच काही अडकली मांज्या नावाच्या फाशीच्या दोरात .........फडफडता आहेत अजूनही जीव वाचवण्यासाठी .........असहाय्यपणे .......काही स्वर्गस्थ झालीत ...........निमिषार्धात ........डी.जे.च्या कर्णकर्कश आवाजात कुठलाही ३ जी ४ जी स्पेक्ट्रम कामात येत नाही त्यांचा चिवचिवाट घरच्यांपर्यंत पोहचवण्यासाठी .........काही परतली घरट्याकडे सुखरूप .................लहानग्यांच्या पोटात उठलेला आगडोंब कसा विझवावा याची चिंता सतावते आहे मोठ्यांना ..............सकाळपासून पाण्याच्या थेंबाला वंचित झालीत सगळी पाखर ....आता अंधाराची वाट पहाणे एवढेच आहे हातात ...... ........वडीलधारी पक्षी हताशपणे समजूत घालताहेत लहानग्यांची ......अरे आता तुम्ही तरी जाऊ नका बाहेर .........त्या कसायांची शिकार व्हायला ........ आजचा दिवस येथेच काढू ...........उद्या होईल सगळ व्यवस्थित ......उद्या याच फासात अडकतील त्यांचेच सगेसोयरे ...ज्यांनी विणला हा नायलॉन मांज्याचा फास ........आणि मग रडतील दुसर्याला शिव्या देत ........देतील दोष दुसर्याला .......आपले कर्म झाकून ..............पुढच्या संक्रांतीपर्यंत !!!
No comments:
Post a Comment